Parafia p.w. Niepoklanego Poczęcia NMP i św. Maksymiliana Marii Kolbego w Mysłowicach-Janowie Miejskim

13. rok - U stóp Matki Bożej Fatimskiej

W dziesiątą rocznicę zamachu, Jan Paweł II udaje się do Fatimy, gdzie dokonuje aktu zawierzenia światu Matce Bożej i dziękuje za swoje ocalenie. Trzeba również wspomnieć o kolejnej pielgrzymce do Brazylii.

Widzimy znowu Papieża wśród Indian, w Ravelach, czy dzielnicach nędzarzy i w leprozorium – hospicjum chorych na trąd.

KALENDARIUM

• 7 grudnia 1990 roku - Zostaje podpisana ósma encyklika Jana Pawła II, "Redemptoris missio" (zaprezentowana publicznie 22 stycznia 1991 roku).
• 14 grudnia 1990 roku – list apostolski w 400 rocznicę śmierci św. Jana od Krzyża, jednego z mistrzów duchowych Karola Wojtyły.
• 1 stycznia 1991 roku - 24 Światowy Dzień Pokoju, orędzie "Poszanowanie sumienia każdego człowieka warunkiem pokoju".
• 15 stycznia 1991 roku - Jan Paweł II wysyła listy do prezydentów Saddama Husajna i Georgea Busha z prośbą o jak najszybsze rozwiązanie kryzysu w Zatoce Perskiej.
• 21 stycznia 1991 roku - Przywrócenie w Polsce ordynariatu polowego.
• 5 lutego 1991 roku - Audiencja dla prezydenta RP Lecha Wałęsy.
• 4 - 5 marca 1991 roku - Nadzwyczajne konsultacje przedstawicieli Watykanu z patriarchami katolickich Kościołów Bliskiego Wschodu i biskupami krajów zaangażowanych w wojnę w Zatoce Perskiej.
• 4 - 7 kwietnia 1991 roku - Plenarne posiedzenie kardynałów poświęcone zagrożeniom życia ludzkiego i problematyce sekt.
• 13 kwietnia 1991 roku - Mianowanie hierarchii Kościoła rzymskokatolickiego w Rosji, na Białorusi i w Kazachstanie.
• 1 maja 1991 roku - Ogłoszona zostaje trzecia społeczna encyklika Jana Pawła II, "Centesimus annus".
• 10 - 13 maja 1991 roku - Podróż do Portugalii w 10 rocznicę zamachu - akt zawierzenia świata Matce Bożej (50 papieska podróż zagraniczna).
• 19 maja 1991 roku - List do wszystkich biskupów świata w sprawie zagrożeń życia ludzkiego.
• 31 maja 1991 roku - List do biskupów kontynentu europejskiego na temat stosunków między katolikami a prawosławnymi w nowej sytuacji Europy Środkowej i Wschodniej.
• 1 - 9 czerwca 1991 roku - Czwarta wizyta pasterska w Polsce pod hasłem: "Bogu dziękujcie, Ducha nie gaście" - beatyfikacje bpa Józefa Pelczara, matki Bolesławy Cament i o. Rafała Chylińskiego (51 papieska podróż zagraniczna).
• 15 czerwca 1991 roku - Papieska wizyta w ośrodku transmisyjnym Radia Watykańskiego w Santa Maria di Galeria pod Rzymem i spotkanie z pracownikami całej rozgłośni.
• 28 czerwca 1991 roku - Na swoim piątym konsystorzu Jan Paweł II powołuje dwudziestu trzech nowych kardynałów.
• 13 - 20 sierpnia 1991 roku - Podróż do Polski i na Węgry (52 papieska podróż zagraniczna), w tym:
• 13 - 15 sierpnia 1991 roku - Podróż do Polski - beatyfikacja Anieli Salawy w Krakowie, VI Światowy Dzień Młodzieży w Częstochowie z udziałem miliona młodych z całego świata, w tym ok. 100 tys. z ZSRR [ZOBACZ].
• 16 - 18 sierpnia 1991 roku - Pierwsza podróż papieska na Węgry.
• Wrzesień 1991 roku - Wznowienie stosunków dyplomatycznych Stolicy Apostolskiej z Litwą, Łotwą i Estonią.
• 7 września 1991 roku - Nawiązanie stosunków dyplomatycznych między Stolicą Apostolską i Albanią.
• 8 września 1991 roku - Dzień modlitwy o pokój w byłej Jugosławii.
• 12 - 21 października 1991 roku – 53 pielgrzymka do Brazylii.

WYNIESIENI NA OŁTARZE PRZEZ JANA PAWŁA II

Aniela Salawa - ur. 9 września 1881 roku w Sieprawiu, zm. 12 marca 1922 roku w Krakowie – tercjarka franciszkańska, mistyczka, autorka Dziennika. Pochodziła z podkrakowskiej wsi Siepraw, była córką kowala Bartłomieja i Ewy z domu Bochenek, matka pochodziła z rodziny piekarza z Sułkowic. Wraz ze swoim licznym rodzeństwem (łącznie dwanaścioro dzieci z dwóch małżeństw ojca) została wychowana w duchu głęboko religijnym. Do szkoły chodziła przez dwa lata, potem próbowała pomagać rodzicom przy pracy na roli. Praca w gospodarstwie była dla niej jednak zbyt ciężka, toteż, podobnie jak jej starsza siostra Teresa i wiele innych wiejskich dziewcząt w tamtym okresie, zdecydowała, że poszuka pracy jako służąca w Krakowie. W 1897 roku podjęła pracę pomocy domowej, pracowała w kilku domach, najdłużej – ponad 11 lat – w domu adwokata Edmunda Fischera. Jednocześnie była blisko związana z Kościołem, uczęszczała na nabożeństwa u redemptorystów i franciszkanów, pomagała m.in. w dekoracji kościołów. W 1900 roku wstąpiła do Stowarzyszenia Sług Katolickich w Krakowie (tzw. "Zytki") i współpracowała z tą organizacją do końca życia. W 18 roku życia złożyła śluby czystości, od 1903 roku przyjmowała codziennie sakrament komunii; 15 maja 1912 roku rozpoczęła nowicjat Trzeciego Zakonu Św. Franciszka i złożyła przysięgę w sierpniu 1913 roku. W okresie           I wojny światowej pomagała rannym żołnierzom i jeńcom wojennym. Jednocześnie pogorszył się znacznie jej stan zdrowia, zmarła w 1922 roku. Została pochowana początkowo na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w 1949 roku jej zwłoki spoczęły we Franciszkańskiej Kaplicy Męki Pańskiej. Opinia świętości i prowadzona przez franciszkanów dokumentacja życia Anieli Salawy oraz uzdrowień przypisywanych jej wstawiennictwu stały się podstawą wszczęcia procesu beatyfikacyjnego. Zaś cudem wymaganym przez Kościół katolicki do tej beatyfikacji zostało uznane uzdrowienie chłopca z Nowego Targu (Grzegorz Serafin, wtedy ośmioletni). Dekret stwierdzający heroiczność cnót Salawy został ogłoszony 23 października 1987 roku w Rzymie. 13 sierpnia 1991 roku papież Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną podczas mszy św. w Krakowie. Aniela Salawa przez lata oddawała się medytacji, czytała klasyków europejskiej mistyki (zwłaszcza św. Jana od Krzyża). Swoje doznania mistyczne i wewnętrzne przeżycia duchowe opisała w Dzienniku, który jest zaliczany do najciekawszych dzieł literatury mistycznej w literaturze dwudziestolecia międzywojennego i porównywany z Dzienniczkiem Faustyny Kowalskiej. Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim na świecie obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci (12 marca). Kościół katolicki w Polsce wspomina bł. Anielę w dzień jej narodzin  9 września.
Papieskie anegdoty
"Umówiłem się z nią na dziewiątą, tak mi do niej tęskno już..."
Jedną z sióstr sekretarek, która miała rozpocząć pracę przy przepisywaniu homilii o 9 rano, lecz spóźniła się nieco, kardynał Wojtyła powitał filmowym szlagierem: "Umówiłem się z nią na dziewiątą, tak mi do niej tęskno już..."