14. rok - Przybyłem aby usłyszeć krzyk wieków.

papieżJedną z najdramatyczniejszych homilii pontyfikatu wygłosił Jan Paweł II na afrykańskiej wyspie Goree, najpierw portugalskiej misji, potem centrum handlu żywym towarem.

Stamtąd "chrześcijańscy" Europejczycy wywozili Afrykańczyków na handel niewolnikami.
"Przybyłem tutaj, aby złożyć hołd wszystkim ofiarom, nieznanym ofiarom; nie wiadomo dokładnie, ile ich było, nie wiadomo, kim byli" – mówił Papież.

KALENDARIUM

  • 12 - 21 października 1991 roku - Podróż do Brazylii (53 papieska podróż zagraniczna).
  • 17 listopada 1991 roku - Kanonizacja bł. Rafała Kalinowskiego [ZOBACZ].
  • 28 listopada - 14 grudnia 1991 roku - W Rzymie obraduje pierwsze Specjalne Zgromadzenie Synodu Biskupów poświęcone Europie.
  • 8 grudnia 1991 roku - Ogłoszenie przez Rosję, Ukrainę i Białoruś upadku Związku Radzieckiego (formalne rozwiązanie 26 grudnia).
  • 20 grudnia 1991 roku - Audiencja dla prezydenta Rosji Borysa Jelcyna.
  • 1 stycznia 1992 roku - 25 Światowy Dzień Pokoju, orędzie "Wierzący zjednoczeni w budowaniu pokoju".
  • 13 stycznia 1992 roku - Stolica Apostolska uznaje niepodległość Chorwacji i Słowenii.
  • 8 lutego 1992 roku - Nawiązanie stosunków dyplomatycznych Stolicy Apostolskiej z Chorwacją, Słowenią i Ukrainą.
  • 19 - 26 lutego 1992 roku - Podróż do Afryki: Senegal, Gambia, Gwinea - wizyta w Domu Niewolników na wyspie Gorée (54 papieska podróż zagraniczna).
  • 4 kwietnia 1992 roku - Nawiązanie stosunków dyplomatycznych Stolicy Apostolskiej z Mongolią.
  • 9 – 12 maja 1992 roku – Jan Paweł II uczestniczy w Światowym Dniu Młodzieży w Rzymie.
  • 9 maja 1992 roku - Papież ogłasza, że dzień 11 lutego - święto Matki Boskiej z Lourdes - będzie corocznie obchodzony jako Światowy Dzień Chorego.
  • 17 maja 1992 roku – beatyfikacja [ZOBACZ] hiszpańskiego księdza Josemarii Escrivy - założyciela Opus Dei  [ZOBACZ] [CZYTAJ] oraz Józefiny Bakhita - sudańskiej niewolnicy [FILM cz.1] [FILM cz.2].
  • 4 - 10 czerwca 1992 roku - Podróż do Afryki: Angola, Wyspy Św. Tomasza i Książęca (55 papieska podróż zagraniczna).
  • 25 czerwca 1992 roku - Zatwierdzenie nowego Katechizmu Kościoła Katolickiego.
  • 15 lipca 1992 roku - Jan Paweł II przechodzi operację usunięcia łagodnego guza jelita.
  • 21 września 1992 roku - Stolica Apostolska nawiązuje stosunki dyplomatyczne z Meksykiem.
  • 9 - 14 października 1992 roku - Wizyta w Dominikanie z okazji 500-lecia ewangelizacji Ameryki (56 papieska podróż zagraniczna); papież bierze udział w IV Konferencji Generalnej Rady Episkopatu Ameryki Łacińskiej w Santo Domingo.
  • 11 października 1992 roku - Konstytucja apostolska "Fidei depositum" [CZYTAJ] z okazji publikacji Katechizmu Kościoła Katolickiego.

WYNIESIENI  NA  OŁTARZE  PRZEZ  JANA  PAWŁA  II

kalinowskiRafał Kalinowski, właśc. Józef Kalinowski (ur. 1 września 1835 w Wilnie, zm. 15 listopada 1907 w Wadowicach) – katolicki prezbiter, karmelita bosy, święty Kościoła katolickiego.
Józef Kalinowski pochodził ze szlacheckiej rodziny herbu Kalinowa, jego ojcem był profesor matematyki na Uniwersytecie Wileńskim. W latach 1843-1850 kształcił się w Instytucie Szlacheckim, który ukończył z wyróżnieniem. Następnie podjął studia w Szkole Rolniczej w Hory-Horkach koło Orszy, jednak ich nie ukończył. Po studiach w Mikołajewskiej Szkole Inżynierii Wojskowej w Petersburgu w 1855 zdobył tytuł inżyniera mechaniki budowlanej oraz stopień porucznika. Pracował przy budowie linii kolejowej Kursk-Odessa-Kijów.

Wziął udział w powstaniu styczniowym. Po aresztowaniach objął dowodzenie powstaniem na Litwie, za co 24 marca 1864 został aresztowany i skazany na karę śmierci. W wyniku starań rodziny karę śmierci zamieniono na 10 lat katorgi na Syberii: w Nerczyńsku, w Usolu, w Irkucku oraz w Smoleńsku.

W maju 1874, po zwolnieniu z wygnania, został w Paryżu wychowawcą księcia Augusta Czartoryskiego. W 1877 wstąpił do zakonu Karmelitów Bosych w Grazu w Austrii, przyjmując imię zakonne Rafał od św. Józefa. Święcenia kapłańskie otrzymał 15 stycznia 1882 i został wybrany przeorem oraz to samo stanowisko piastował w Wadowicach.
Zmarł po 11 miesiącach choroby w klasztorze w Wadowicach, którego był budowniczym i przeorem w latach 1892–1894, 1897–1898 oraz w 1906. Został pochowany na cmentarzu klasztornym w Czernej.

22 czerwca 1983 w Krakowie Jan Paweł II beatyfikował o. Rafała Kalinowskiego. Kanonizacja bł. Rafała Kalinowskiego dokonała się 17 listopada 1991 w Rzymie. 14 września 2007 Senat RP podjął uchwałę w sprawie uznania św. ojca Rafała Józefa Kalinowskiego za wzór patrioty, oficera, inżyniera, wychowawcy i kapłana-zakonnika.

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w Kościele katolickim w dies natalis (15 listopada), u karmelitów także 19 listopada, natomiast w polskim Kościele 20 listopada i ma rangę wspomnienia obowiązkowego. W 1983 roku odznaczony został Gwiazdą Wytrwałości.


swietaJózefina Bakhita - Urodziła się w roku 1868 w Olgossie, niedaleko góry Agilere, w prowincji Darfur, w Sudanie. Jako kilkuletnia dziewczynka została porwana przez arabskich handlarzy niewolników. To dramatyczne w życiu dziewczynki wydarzenie spowodowało, że zapomniała własnego imienia. Nazwano ją „Bakhita”, co znaczy mająca szczęście, szczęściara.
Wielokrotnie sprzedawana doświadczyła licznych cierpień m.in. na jej skórze wykonywano nożem tatuaże, a rany zasypywano solą. Jako piętnastolatka została zakupiona przez włoskiego konsula, Callisto Legnaniego, który po kilkudziesięciu miesiącach zabrał ją ze sobą do Włoch. Tam została opiekunką w rodzinie Mariny Turiny Michieli. Ona to widząc dobroć i spokój w Bakhicie oddała ją „do przyuczenia” siostrom kanosjankom (Zgromadzenie Sióstr Córek Miłości Służebnic Ubogich św. Magdaleny z Canossy). Tam otrzymała zgodę na poznanie wiary katolickiej, z którą spotkała się już wcześniej.

9 stycznia 1890 roku przyjęła chrzest, bierzmowanie i pierwszą komunię. Otrzymała imię Józefina. Kilka lat później wstąpiła do zakonu. Zgodnie z prawem włoskim nie była już niewolnicą, dlatego też nie wyjechała do Afryki, gdy otrzymała taki nakaz od pani Michieli, jej poprzedniej właścicielki. Przez ponad 50 lat życia zakonnego była wierną, pełną miłości, ciepła i troski służebnicą. Do jej obowiązków należały przede wszystkim zadania fizyczne. Była kucharką, szwaczką, praczką czy furtianką. Ta ostatnia funkcja sprawiła, że o jej cieple przekonali się także świeccy spoza murów zakonnych. Wielokrotnie wystawiana na próbę, wyszydzana z powodu swojego pochodzenia okazała się pełną wiary chrześcijanką.

Do końca życia pracowała i modliła się w domu zakonnym w Schio. Zmarła na skutek choroby w 1947 roku. Pochowana została trzy dni po swojej śmierci, 11 lutego 1947 roku. Życiorys Józefiny Bakhity Benedykt XVI przedstawił w encyklice Spe salvi jako przykład nierozerwalnej i determinującej relacji wiary i nadziei w życiu chrześcijan. Giacomo Campiotti zrealizował film biograficzny (2009) o życiu Józefiny Bakhity. Św. Józefina Bakhita patronuje chrześcijanom mieszkającym w Sudanie, zgromadzeniom sióstr kanosjanek i braci kanosjanów, a także wszystkim dziełom miłosierdzia, w szczególności nastawionym na ubogie dziewczęta i kobiety. Swoim wstawiennictwem wspiera także projekt „Sudan 2000”, prowadzony przez kanosjanki, którego zadaniem jest organizowanie ośrodków edukacyjnych dla dzieci, młodzieży i kobiet afrykańskich z Sudanu. W Kościele katolickim wspominana jest w dzienną rocznicę śmierci (8 lutego).


josemariaJosemaría Escrivá urodził się w Hiszpanii 9 stycznia 1902r. 2 października 1928 dzięki Bożemu natchnieniu zobaczył Opus Dei.
Mały Josemaría mając dwa lata ciężko zachorował. Lekarz nie dawał mu szans na przeżycie. W domu Escrívów nastała cisza. Doktor Camps, zrobiwszy wszystko co w jego mocy, zwrócił się do jego ojca mówiąc: „On nie przetrwa dzisiejszej nocy”.
Pod koniec roku 1914, kilka miesięcy po rozpoczęciu I wojny światowej, rodzina Escrivów przeniosła się do Logroño. Lata płynęły, wydarzyło się wiele ciężkich i okropnych rzeczy, o których nie będę opowiadał.
„Co byś zrobił, gdybyś był bardzo bogaty?” - To nietypowe pytanie wyszło z ust młodego księdza Josemaríi, gdy przybył do Perdiguery, wioski liczącej osiemset mieszkańców, położonej niedaleko od Saragossy, gdzie otrzymał on swoje pierwsze zadanie duszpasterskie.
Był 2 października, święto Aniołów Stróżów. Ksiądz Josemaría nigdy nie zapomni dźwięku dzwonów kościelnych słyszanych tego dnia. Zadanie było ogromne, a młody ksiądz nie dysponował żadnymi środkami finansowymi, nie miał wykształconych współpracowników, ani bogatych darczyńców.

30 września 1936 roku. Od ponad miesiąca Hiszpania jest podzielona na dwie frakcje, zwalczające się w krwawej wojnie domowej. Tak zwana „strefa narodowa” Hiszpanii, na czas wojny, ustanowiła Burgos swoją prowizoryczną stolicą. Tutaj znajdował się rząd, jego funkcjonariusze oraz wiele osób, także duchownych, oczekujących na możliwość powrotu do swoich miast.
„Zacząłem prowadzić rekolekcje: wiele, wiele – trwały wtedy cały tydzień - w różnych diecezjach Hiszpanii. Byłem bardzo młody i okropnie się wstydziłem. Wychodząc na taras rzymskiego mieszkania na poddaszu przy placu Città Leonina, wynajmowanego przez kilku jego synów, ksiądz Josemaría zdał sobie sprawę z tego, jak blisko był apartamentów papieskich.
Wiecie dlaczego Dzieło tak się rozwinęło? Ponieważ traktowano je jak worek pszenicy: uderzano w nie, kopano je, ale ziarna są tak małe, że nie da się ich zniszczyć, co więcej – zostały rozrzucone na cztery strony świata, a spadły wszędzie tam, gdzie były serca czujące głód Prawdy.
Cukrzyca Ojca powodowała ciężkie dolegliwości. Cierpiał na ciągłe bóle głowy, nienasycone pragnienie, miał częste nudności, nadwagę. Każdego dnia otrzymywał spore dawki insuliny w zastrzykach. Jednak nie tracił nigdy radości.
“Musimy tak postępować, aby we wszystkich zajęciach intelektualnych osoby były prostolinijne, o autentycznej świadomości chrześcijańskiej, konsekwentne w życiu, które wykorzystają broń nauki w służbie ludzkości i Kościołowi.
Zmarł w Rzymie 26 czerwca 1975. Jego ciało, odziane w szaty kapłańskie, zostało złożone pod ołtarzem kościoła Najświętszej Marii Panny Królowej Pokoju, dziś Kościoła Prałackiego.

PAPIESKIE ANEGDOTY

...najprzystojniejszy Księże Kardynale
Zabawne sytuacje nie peszyły Karola Wojtyłę także jeśli zdarzały się za sprawą kobiet. "Eminencyjo, najprzystojniejszy Księże Kardynale" - tak kiedyś powitała Karola Wojtyłę jedna z parafianek Podhala. "No, coś w tym jest" - odpowiedział niespeszony kardynał.

Kancelaria Parafialna

zegar Poniedziałek, piątek:
07:00 - 09:00
zegar Wtorek, czwartek:
07:00 - 09:00, 16:00 - 18:00
tel Telefon:
(32) 222 31 21 wew. 15

Msze Święte

msza Niedziela i Święta:
07:00, 09:00, 10:30, 12:00, 16:30
msza Dni powszednie:
07:00, 18:00 (+ w piątek 16:30)
uwaga Ważne:

Szybki kontakt

church Adres:
41-400 Mysłowice
ul. Cegielniana 7a
Telefon Telefon dyżurny: 601 142 880
Telefon:
(32) 222 31 21
mail E-mail:
janow.miejskimailkatowicka.pl
Jesteś tutaj: Home PONTYFIKAT 14. rok - Przybyłem aby usłyszeć krzyk wieków.